Dag 19
Door: Jeannette
Blijf op de hoogte en volg Jeannette
16 April 2015 | Frankrijk, Le Châtelet-en-Brie
Het moet uiteindelijk altijd nog gelopen worden. En dan moet ik trucjes gaan gebruiken, zoals een deuntje van vooral kinderliedjes om het ritme in het lopen te houden (hoofd, schouders, knie en teen, goed ritme). Of bij pijn de pijn nog meer uit te dagen, kom maar op, knel maar aan die schouders, harder, en op een of andere manier wordt het dan niet erger (mental Theo...)
Maar vandaag op het gemak opgestaan, 23 km voor de boeg naar Le Châtelet. Wat bedompt weer, het zweet loopt al snel door de gootjes. Mooie omgeving met weilanden, heuvels, bospaadjes.
Ik heb al heel wat Franse streken gehad, Champagne, Chablis, Bourgogne, Morvan, Auvergne. En ik zie de omgeving veranderen, van wijnranken en flinke heuvels, naar een glooiend lieflijk landschap. Het voorjaar gaat ook snel als je naar het zuiden loopt. De bomen hebben nu blaadjes, het koolzaad staat volop in bloei en de kalfjes staan in de wei. Als het in dit tempo doorgaat is het zo herfst.
Halverwege mooi een koffie-adresje, waar mijn slaapmaatjes van vannacht erbij komen. Ik laat ze weer achter en uiteindelijk zijn we weer samen op onze nieuwe slaapplek. Een mooie gite met voor ieder een eigen kamer.
Mijn gezelschap zijn dus Dollie en Hennie uit Amsterdam. Beiden rond de 65. Hennie rijdt in limousines, vooral Turkse bruiloften. Dollie is uitgewerkt. Samen het nodige meegemaakt, waaronder de enige dochter van Dollie verloren. Lieve Amsterdammers, waarbij ik me vaak voel als in "'t schaep met de vijf poten". Amsterdamse humor, ik heb spierpijn in m'n oogleden als ik wakker wordt (ik krijg ze niet open...)
Dan hebben we Jan uit Groningen, die pas een week loopt. En hoe, z'n voeten zitten vol met blaren, die Hennie iedere avond liefdevol verzorgt. Ook Jan heeft de nodige thuisbesognes achtergelaten, maar geldt dat niet voor ieder van ons.
Leuke gesprekken aan tafel met vier verschillende magnetronmaaltijden, met wijn en bier.
En toch ga ik ze morgen weer achter me laten. Ik ga voor ruim 30 km naar La Chatre, en dat ziet m'n gezelschap even niet zitten.
Kijk vooral even naar de spannende foto's, spannender kan ik ze echt niet maken.
Binnenkort haal ik ze er allemaal af, want er kunnen er maar 150 op de blog. Dan begin ik weer met verse.
Het is tien over half negen, belachelijk, maar weer bijna bedtijd. Al is het nu met gezellige Nederlandse deuntjes wel leuk om te blijven hangen, allemaal met rooie oogjes.
Dag weer
-
16 April 2015 - 21:04
Jeannette Koeman:
Met het laatste restje energie het hout op mooie stapeltjes gelegd. Gezien? -
16 April 2015 - 21:27
Mar:
toch een mooie selfie deze keer hoor, en sexie! die benen! die koeien ook trouwens.
loop ze weer, morgen xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley