Dag 22
Door: Jeannette
Blijf op de hoogte en volg Jeannette
19 April 2015 | Frankrijk, Éguzon-Chantôme
Zondag, tijd voor een extra lang verhaal. (Hou vol lezers, of stop er mee, wat je wilt)
Ik heb geweldig genoten vandaag. Alles werkte mee, het weer, de omgeving en ikzelf. Super wandelweer, zonnig met een windje. Zo'n indrukwekkend mooie omgeving, om te janken zo mooi. En met iets verstelde rugzakbanden en een doekje op de schouder liep ik ook een stuk lekkerder.
Na een rustige nacht met Bart, ieder slapend als een roosje in ons eigen stapelbed, ben ik wat vroeger vertrokken dan Bart. Samen hadden we al gesproken over "contemplatieve ordes", en beiden zijn we ook wandelend wel contemplatief bezig met ons leven. (Ben gek op moeilijke woorden, dus als er eentje past in de context gebruik ik die graag).
Met andere woorden, Bart beschouwt al lopende zijn leven en waar dit hem toe zal leiden. Ik dacht, dan beschouw ik het tweede decennium van mijn leven.
Op mijn elfde zijn we van Rilland naar Middelburg verhuisd. Dat voelde als boertje van buuten naar de grote stad, en zo werden we ook in het begin bekeken. Dat geeft onzekerheid, maar dat duurde maar even. Ook deze periode kan ik wel samenvatten als een vrij simpele puberperiode, geen problemen met leren en vervolgopleiding. Vanaf mijn vijftiende jaar verkering, een vaste hartsvriendin.
Maar van binnen leek het soms wel een borrelende soep van emoties, verlangens, driften, dromen. Vrij normaal op die leeftijd, denk ik. Maar ik hield keurig het deksel stevig op die pan borrelende soep. Ik ging voor zeker, voor trouw en veiligheid. Ik dacht er wel over om bestaande in aanbouw zijnde huisjes omver te schoppen, maar deed het nooit.
En denk nou niet dat ik spijt heb, ik heb het zo geleefd en gedaan en het heeft me uiteindelijk hier gebracht. Maar het was misschien handiger om toen al het deksel iets minder strak erop te houden.
Ik hield van Dick, en nog steeds hou ik van hem, anders. De vader van onze vier kinderen. We maakten plannen, bouwden aan een toekomst. Ik werd verpleegster, deed dit werk ook graag. En genoot van het leven waar ik toen voor koos. En de dromen die er waren, diep van binnen, die droomde ik voor mezelf en waren naast het werkelijke leven soms zo echt als een extra fantasieleven ernaast.
Genoeg over deze tien jaar. De tocht was vandaag zo mooi, en de routemakers naar Compostella moeten gedacht hebben, we maken hem ook wat avontuurlijker. Er zat een afdaling naar la Creuse in, dan ga je denken in meters per uur in plaats van kilometers. Iedere stap moet je voorzichtig kiezen en de balans houden met die zware rugzak. Maar mooi....
Ook veel steile heuvels, diepe dalen, prachtige bossen helemaal alleen voor mij leek het wel.
En al is het zondag, in Gargilesse is er koffie. Dat is wel een plekje om te onthouden, want het plaatsje zelf is mooi en ligt midden in de mooiste omgeving die je je kan bedenken (misschien eens voor een vakantie).
Allicht wordt het dan gelijk ook toeristisch met kunstenaars en potterieen. En er heeft een beroemde schrijfster gewoond, George Sand, was bevriend met Chopin, de componist. Maakt me toch nieuwsgierig naar wat zij heeft geschreven. Je ziet nl. meer van en over haar in deze omgeving.
Uiteindelijk aangekomen na 27 km in Erguzon. Door twee vriendelijke dames naar mijn slaapadres gebracht. En ik heb me toch een luxe onderkomen, weer helemaal voor mezelf.
Schoon, groot, kussens voor onder de voetjes. En een rust hier.
Ik trek straks mijn blik chili open, boek erbij, ik kom de zondag wel door.
Voor de komende twee dagen al slaapplek geregeld, omdat de bedden hier redelijk dun gezaaid zijn (in elk geval volgens het boekje). Dus morgen 32 km vanwege de planning. Moet kunnen na mijn kuuroord hier. En voor mij voorlopig geen sterrenhemel boven mijn hoofd.
Dag weer.
Ik heb geweldig genoten vandaag. Alles werkte mee, het weer, de omgeving en ikzelf. Super wandelweer, zonnig met een windje. Zo'n indrukwekkend mooie omgeving, om te janken zo mooi. En met iets verstelde rugzakbanden en een doekje op de schouder liep ik ook een stuk lekkerder.
Na een rustige nacht met Bart, ieder slapend als een roosje in ons eigen stapelbed, ben ik wat vroeger vertrokken dan Bart. Samen hadden we al gesproken over "contemplatieve ordes", en beiden zijn we ook wandelend wel contemplatief bezig met ons leven. (Ben gek op moeilijke woorden, dus als er eentje past in de context gebruik ik die graag).
Met andere woorden, Bart beschouwt al lopende zijn leven en waar dit hem toe zal leiden. Ik dacht, dan beschouw ik het tweede decennium van mijn leven.
Op mijn elfde zijn we van Rilland naar Middelburg verhuisd. Dat voelde als boertje van buuten naar de grote stad, en zo werden we ook in het begin bekeken. Dat geeft onzekerheid, maar dat duurde maar even. Ook deze periode kan ik wel samenvatten als een vrij simpele puberperiode, geen problemen met leren en vervolgopleiding. Vanaf mijn vijftiende jaar verkering, een vaste hartsvriendin.
Maar van binnen leek het soms wel een borrelende soep van emoties, verlangens, driften, dromen. Vrij normaal op die leeftijd, denk ik. Maar ik hield keurig het deksel stevig op die pan borrelende soep. Ik ging voor zeker, voor trouw en veiligheid. Ik dacht er wel over om bestaande in aanbouw zijnde huisjes omver te schoppen, maar deed het nooit.
En denk nou niet dat ik spijt heb, ik heb het zo geleefd en gedaan en het heeft me uiteindelijk hier gebracht. Maar het was misschien handiger om toen al het deksel iets minder strak erop te houden.
Ik hield van Dick, en nog steeds hou ik van hem, anders. De vader van onze vier kinderen. We maakten plannen, bouwden aan een toekomst. Ik werd verpleegster, deed dit werk ook graag. En genoot van het leven waar ik toen voor koos. En de dromen die er waren, diep van binnen, die droomde ik voor mezelf en waren naast het werkelijke leven soms zo echt als een extra fantasieleven ernaast.
Genoeg over deze tien jaar. De tocht was vandaag zo mooi, en de routemakers naar Compostella moeten gedacht hebben, we maken hem ook wat avontuurlijker. Er zat een afdaling naar la Creuse in, dan ga je denken in meters per uur in plaats van kilometers. Iedere stap moet je voorzichtig kiezen en de balans houden met die zware rugzak. Maar mooi....
Ook veel steile heuvels, diepe dalen, prachtige bossen helemaal alleen voor mij leek het wel.
En al is het zondag, in Gargilesse is er koffie. Dat is wel een plekje om te onthouden, want het plaatsje zelf is mooi en ligt midden in de mooiste omgeving die je je kan bedenken (misschien eens voor een vakantie).
Allicht wordt het dan gelijk ook toeristisch met kunstenaars en potterieen. En er heeft een beroemde schrijfster gewoond, George Sand, was bevriend met Chopin, de componist. Maakt me toch nieuwsgierig naar wat zij heeft geschreven. Je ziet nl. meer van en over haar in deze omgeving.
Uiteindelijk aangekomen na 27 km in Erguzon. Door twee vriendelijke dames naar mijn slaapadres gebracht. En ik heb me toch een luxe onderkomen, weer helemaal voor mezelf.
Schoon, groot, kussens voor onder de voetjes. En een rust hier.
Ik trek straks mijn blik chili open, boek erbij, ik kom de zondag wel door.
Voor de komende twee dagen al slaapplek geregeld, omdat de bedden hier redelijk dun gezaaid zijn (in elk geval volgens het boekje). Dus morgen 32 km vanwege de planning. Moet kunnen na mijn kuuroord hier. En voor mij voorlopig geen sterrenhemel boven mijn hoofd.
Dag weer.
-
19 April 2015 - 18:01
Jeannette Koeman:
He Petra, ik heb geen privé mailadres van jou. Maar als je me nog leest kan ik het ook zo vragen. Ben je al weer een beetje de oude na de operatie? Ben benieuwd en ga hier geen werkmail openen. Lijkt me geen goed idee. Groetjes -
19 April 2015 - 18:29
John:
Mooi verslag Net. Ik genoot er van. Natuurlijk blijven we volgen , heel de reis. Heerlijk dat je er zo van geniet. Mooi je bevinding over het tweede dec. Succes en veel plezier. John -
19 April 2015 - 18:48
Anita:
wat lijkt het me heerlijk om na een dag lopen op zo'n adresje aan te komen en vertroeteld te worden met een schoon bed en lieve mensen. Je gaat goed, he?!
-
19 April 2015 - 19:13
Fannis:
Ben ik even blij dat ik vannacht niet bij je slaap na die zware maaltijd. Het is een prachtige omgeving waarin we mogen lopen.
Aantal dagen met Paul geslapen en gegeten. Het lopen deden we ieder voor zich. Paul slaapt in dezelfde plaats als ik maar op een ander adres.
Pas goed op jezelf en geniet ervan. Doe ik ook en ook van je mooie verhalen -
19 April 2015 - 19:27
Petra:
He Jeannette, tuurlijk lees ik nog en Bram ook ! Met mij gaat het weer redelijk hoor, op zich eigenlijk gewoon goed, alleen een mens wil altijd meer, ik ben nog snel vermoeid, moet mijn energie echt goed verdelen, en da's best wel wennen, want in m'n hoofd ben ik al verder, en dan kom je jezelf wel eens tegen.
Afgelopen week waren we op de Veluwe, fiets mee, werken aan de conditie.
En morgen ga ik na 7 weken thuis zijn weer aan de slag, spannend hoor !
Jij doet het goed, leuk om je verhalen steeds te lezen hoor.
Geniet ervan !!
Hartelijke groet,
Petra en Bram -
19 April 2015 - 19:54
Ans Van Rijen-Zegers:
Vandaag in één keer alle verslagen gelezen Jeanette. Ik kon het maar niet vinden op internet maar Francien hielp me vandaag uit mijn droom! Ik bleek niet het juiste adres te hebben.
Goh, ik ben een beetje jaloers op je! (niet op al die pijntjes natuurlijk) maar de ervaring, het ontmoeten van al die verschillende mensen. de mooie gebouwen en vergezichten! Geniet ervan Jeannette en houd vol. Straks wil ik graag al je ervaringen en belevenissen verder horen....
Voor vannacht: slaap lekker (zonder nare dromen) maar dat zal wel lukken als ik lees wat voor een onderkomen je deze nacht hebt.
Ik blijf je, zeer nieuwsgierig, volgen.
Hartelijke groet en loop met veel plezier,
Ans.
-
19 April 2015 - 19:59
Marian:
Een heerlijk verhaal!!! -
19 April 2015 - 20:35
Dineke:
Lekker dat je in een goede flow zat vandaag......hoop dat je dat beetje vast kunt houden. -
19 April 2015 - 21:12
Astrid:
Hoi Jeannette.
Net zoals jij in je ritme zit van elke dag lopen zo ben jij een dagelijks ritueel voor mij om je belevenissen te lezen. Ik geef je op afstand een duwtje in je rug en help je rugzak een beetje dragen. Voel je dat?
Ik kan dat alleen met mijn linker hand want mijn rechterschouder is geblesseerd. Ik lig er voor een, mogelijk langere, tijd uit.
Je gaat nu toch al wel de diepte in hè? En met lopen, wanneer beginnen de stijgende stukken, de pyreneën bedoel ik? -
19 April 2015 - 22:43
Nel Lokerse:
Lieve Jeanette,
Ik heb vanavond al je reisverslagen gelezen.
Stoer, leuk en ontroerend. Wat schrijf je leuk en ook wel beeldend. Ik had al eerder geprobeerd je te 'volgen' maar dat lukte toen niet. Bovendien hebben wij een drukke periode achter de rug.
We zijn weer Opa en Oma geworden van de tweede zoon van Dennis en Renee. We hebben in Gorinchem waar zij wonen een B&B genomen voor 5 dagen. en met hun oudste zoon Ries (twee jaar) daar geslapen. Zo waren we heel flexibel om te komen en te gaan. (Net of je bij hen op het dorp woonde). Ferris, zo heet de broer van Ries, is op 1 april geboren. Een verjaardagscadeautje voor Judith want zij is 43 geworden op 1 april.
Ik ga je vanaf nu elke dag volgen!
Heel veel succes, plezier en lieve mensen waar je af en toe een stukje mee optrekt, weer los laat en weer opnieuw tegenkomt.
liefs van tante Nel -
20 April 2015 - 15:44
Hetty Vredenduin:
Hoi Jeannette, wat kun jij leuk schrijven, iedere keer verheug ik me weer op je verslag. En wat een mooie tocht maak je, best wel jaloers, maar dat lopen.... Dat zou ik niet kunnen hoor! Petje af! En wat ontmoet je toch leuke mensen, geniet er maar van. Groetjes Hetty -
21 April 2015 - 21:32
Lia Den Ouden:
Lieve Jeannette,denk maar zo VOORBIJ MAAR NIET VERGETEN! Geniet van het moment.
Liefs xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
