Dag 4
Door: Jeannette
Blijf op de hoogte en volg Jeannette
02 April 2015 | Frankrijk, Sézanne
Wekker op zeven uur, ontbijten stokbrood/Franse kaas en of we go. Dagje opnieuw met Paul, al heeft hij wel het plan om verder door te lopen.
Paul is een beetje verlegen man van bijna 50. Iets technisch van beroep, nu even werkloos. Ongetrouwd, geen kinderen en sinds kort een vriendin in A'dam. Hij komt uit de buurt van Maastreech en loopt ook vanaf daar. Hij is hartstikke aardig. Hij loopt met een karretje op wielen wat hij rond z'n middel trekt. Onhandig op natte bospaden, maar het spaart wel je schouders en je kunt meer meenemen. (Zo, nu weten de nieuwsgierigen onder ons met wie ik loop)
Het is vandaag beter weer, het begint met zon. Later komt er een hele harde koude wind, echt superkoud. Veel stijgen en dalen en slechte natte paden. Geen koffieplekjes, hoe vaak we ook vragen. Tot iemand die toevallig buitenloopt de hint begrijpt en vraagt: café a moi ? Mais oui, graag. Eerst een rosé en dan lekker een flinke bak koffie. En in steeds beter Frans een praatje met Jaqueline en haar man. Ze vinden het echt leuk dat we er zijn en geven ons als we weggaan een fles champagne mee. We willen het afslaan vanwege het gewicht, maar dat lukt dan weer niet in welke taal dan ook.
We lopen naar Sezanne, waar weer een kloosterachtig bejaardenhuis is waar we mogen overnachten. Lekker plekje, aardige nonnen in zwart habijt. En de ouwetjes hebben het daar gezellig. Ze waren met z'n allen aardappels en wortels aan het schillen, de huishond van nog geen jaar liep er een beetje doorheen te spelen. Leuk beest, ik zou hem zo meenemen. Maar ik hoor van het thuisfront dat er al weer nieuwe kippen zijn, dus het boerderijtje groeit toch wel.
We gaan een keer op restaurant voor de verandering. Alleen zijn we veel te vroeg en zitten aan de koude worst, ei en brie.
Daarna nog friet en een visje en de energie is helemaal op. Alleen kunnen we ons bejaardenhuis niet meer in, alles op slot. Alleen een blaffende hond en op den duur een ouwetje in pyama, gelukkig. Ze moet wel weer even weer richting bed geholpen worden.
De kaarsjes branden weer in de kerk van Sezanne, voor iedereen die het nodig heeft.
Paul is een beetje verlegen man van bijna 50. Iets technisch van beroep, nu even werkloos. Ongetrouwd, geen kinderen en sinds kort een vriendin in A'dam. Hij komt uit de buurt van Maastreech en loopt ook vanaf daar. Hij is hartstikke aardig. Hij loopt met een karretje op wielen wat hij rond z'n middel trekt. Onhandig op natte bospaden, maar het spaart wel je schouders en je kunt meer meenemen. (Zo, nu weten de nieuwsgierigen onder ons met wie ik loop)
Het is vandaag beter weer, het begint met zon. Later komt er een hele harde koude wind, echt superkoud. Veel stijgen en dalen en slechte natte paden. Geen koffieplekjes, hoe vaak we ook vragen. Tot iemand die toevallig buitenloopt de hint begrijpt en vraagt: café a moi ? Mais oui, graag. Eerst een rosé en dan lekker een flinke bak koffie. En in steeds beter Frans een praatje met Jaqueline en haar man. Ze vinden het echt leuk dat we er zijn en geven ons als we weggaan een fles champagne mee. We willen het afslaan vanwege het gewicht, maar dat lukt dan weer niet in welke taal dan ook.
We lopen naar Sezanne, waar weer een kloosterachtig bejaardenhuis is waar we mogen overnachten. Lekker plekje, aardige nonnen in zwart habijt. En de ouwetjes hebben het daar gezellig. Ze waren met z'n allen aardappels en wortels aan het schillen, de huishond van nog geen jaar liep er een beetje doorheen te spelen. Leuk beest, ik zou hem zo meenemen. Maar ik hoor van het thuisfront dat er al weer nieuwe kippen zijn, dus het boerderijtje groeit toch wel.
We gaan een keer op restaurant voor de verandering. Alleen zijn we veel te vroeg en zitten aan de koude worst, ei en brie.
Daarna nog friet en een visje en de energie is helemaal op. Alleen kunnen we ons bejaardenhuis niet meer in, alles op slot. Alleen een blaffende hond en op den duur een ouwetje in pyama, gelukkig. Ze moet wel weer even weer richting bed geholpen worden.
De kaarsjes branden weer in de kerk van Sezanne, voor iedereen die het nodig heeft.
-
02 April 2015 - 19:35
Dineke:
Hey,
Erg leuk om te lezen hoor en ook leuk dat je beetje gezelschap hebt, al dan niet tijdelijk.
Ik hoop dat je knie het een beetje houdt!
Liefs! -
04 April 2015 - 19:47
Anita:
hoi Jeannette, ik hoop dat je knie niet al te veel gaat opspelen. wat zal het een heerlijk gevoel zijn als je 's avonds eindelijk in bed ligt. Geniet zoals wij van jouw verhalen genieten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
