Dag 32 en 33
Blijf op de hoogte en volg Jeannette
30 April 2015 | Frankrijk, Mussidan
Ik moet het kort houden want ik heb een hele slechte verbinding en alles wat ik schrijf ben ik zo weer kwijt. Zonde van de tijd.
Gister een baaldag. Vandaag oké. En de details volgen.
Zolang het werkt probeer ik het.
Waarom een kutdag? Vooral vanwege slecht slapen, door het dromen, kramp, te warm, te koud, gesnurk, veren door het bed....
En dan ben ik minder gefocust en word ik slordig.
Daarna een dag van hoogtes en dieptes, terwijl er vlakte was beloofd (Dominique!?!)
Mijn yoghurtjes kapot in m'n tas, alles onder. Een lichtere tas en meer pijn aan mijn schouder. Zonnebrand vergeten op m'n slaapplek. T-shirt van Ben verloren wat hing te drogen aan m'n tas.
Slaapplekken regelen gaat moeizaam, bezet of inspreken of snel een nummer uit het Frans noteren.
Wat helpt er dan, koffie! En even gebeld met Dineke. Nog voordat ik de stad uit was, want dat lukte na verkeerd lopen en goedbedoelde hulp ook niet goed.
Dus al wie denkt dat ik hier alleen maar zonnig glimlachend m'n rijke verleden aan het overdenken ben, of lyrisch de prachtige natuur bezing, die heeft het af en toe flink mis.
Ik kom meerdere pelgrims tegen, maar denk nu vooral aan de slaapplek die ze overal innemen.
Oké, ik maak mezelf kwaad op mezelf en loop het laatste stuk naast een drukke snelweg, bedreigend uitziende rotsen naast de weg, en kom Sainte-Astier binnen. Naar de drogist om een nieuwe zonnebril (was ook al kapot) en zonnebrand en magnesium tegen de krampen.
Naar een grote supermarche om voer en een nieuw shirt ( ik kan niks meer missen nu ik spullen heb teruggestuurd).
Spreekt tussen de kaas en de worst een man me aan over Holland en tulpen. En of ik iemand nodig heb. Om te lopen, vraag ik. Nee, om te slapen. Nee!!!
Ik slaap al zo slecht en ik wil er maar met eentje slapen.
Uiteindelijk is het eind van de dag oké. Ik slaap in een kasteel met vier anderen. Koud, maar mooi!!!
Zoals een kasteel vroeger nog was. Met gelukkig een haard die gestookt kon worden. Lekkere paella. En na de douche in m'n koninklijke bed. Zonder licht, want de elektriciteit was uitgevallen. En geen kaarsen, toch gek in een kasteel.
En goed geslapen. Zou het de magnesium zijn?
Vandaag naar Mussidan. Mooie route, zoals zo vaak. Lekker aan de kant van de weg gepicknickt en slaapplekken voor het weekend geregeld. Morgen is het 1 mei, een dag dat hier alles dicht is. Moet ik wel rekening mee houden.
Ik kom twee Belgische dames tegen, leuke vrouwen, en we hebben een poosje samen gelopen (An en Lieve). We slapen vannacht ook samen.
Morgen een dag van 33 km, dus vroeg op en flink doorstekkeren.
Heb ik zin? Nu nog even niet. Eerst eten, pizza denk ik. En als ik morgen de schoenen aantrek dan is de zin er weer. Weet ik zeker, zo gaat het elke dag.
Dag weer allemaal.
Gister een baaldag. Vandaag oké. En de details volgen.
Zolang het werkt probeer ik het.
Waarom een kutdag? Vooral vanwege slecht slapen, door het dromen, kramp, te warm, te koud, gesnurk, veren door het bed....
En dan ben ik minder gefocust en word ik slordig.
Daarna een dag van hoogtes en dieptes, terwijl er vlakte was beloofd (Dominique!?!)
Mijn yoghurtjes kapot in m'n tas, alles onder. Een lichtere tas en meer pijn aan mijn schouder. Zonnebrand vergeten op m'n slaapplek. T-shirt van Ben verloren wat hing te drogen aan m'n tas.
Slaapplekken regelen gaat moeizaam, bezet of inspreken of snel een nummer uit het Frans noteren.
Wat helpt er dan, koffie! En even gebeld met Dineke. Nog voordat ik de stad uit was, want dat lukte na verkeerd lopen en goedbedoelde hulp ook niet goed.
Dus al wie denkt dat ik hier alleen maar zonnig glimlachend m'n rijke verleden aan het overdenken ben, of lyrisch de prachtige natuur bezing, die heeft het af en toe flink mis.
Ik kom meerdere pelgrims tegen, maar denk nu vooral aan de slaapplek die ze overal innemen.
Oké, ik maak mezelf kwaad op mezelf en loop het laatste stuk naast een drukke snelweg, bedreigend uitziende rotsen naast de weg, en kom Sainte-Astier binnen. Naar de drogist om een nieuwe zonnebril (was ook al kapot) en zonnebrand en magnesium tegen de krampen.
Naar een grote supermarche om voer en een nieuw shirt ( ik kan niks meer missen nu ik spullen heb teruggestuurd).
Spreekt tussen de kaas en de worst een man me aan over Holland en tulpen. En of ik iemand nodig heb. Om te lopen, vraag ik. Nee, om te slapen. Nee!!!
Ik slaap al zo slecht en ik wil er maar met eentje slapen.
Uiteindelijk is het eind van de dag oké. Ik slaap in een kasteel met vier anderen. Koud, maar mooi!!!
Zoals een kasteel vroeger nog was. Met gelukkig een haard die gestookt kon worden. Lekkere paella. En na de douche in m'n koninklijke bed. Zonder licht, want de elektriciteit was uitgevallen. En geen kaarsen, toch gek in een kasteel.
En goed geslapen. Zou het de magnesium zijn?
Vandaag naar Mussidan. Mooie route, zoals zo vaak. Lekker aan de kant van de weg gepicknickt en slaapplekken voor het weekend geregeld. Morgen is het 1 mei, een dag dat hier alles dicht is. Moet ik wel rekening mee houden.
Ik kom twee Belgische dames tegen, leuke vrouwen, en we hebben een poosje samen gelopen (An en Lieve). We slapen vannacht ook samen.
Morgen een dag van 33 km, dus vroeg op en flink doorstekkeren.
Heb ik zin? Nu nog even niet. Eerst eten, pizza denk ik. En als ik morgen de schoenen aantrek dan is de zin er weer. Weet ik zeker, zo gaat het elke dag.
Dag weer allemaal.
-
30 April 2015 - 18:12
John:
Hou je taai. Deel het balen ook maar, dat houdt de boel ook in evenwicht.
Courage. John
-
30 April 2015 - 18:45
Dineke:
Hey,.... ben het eens met John, deze dagen horen er ook bij en maken de mooie momenten mooier, heben we gister over gehad he. Morgen weer genieten!! Kus ..... -
30 April 2015 - 20:40
Tante Nel:
Lieve Jeanette,
Ik heb nu echt wel met je te doen. Daar heb je natuurlijk helemaal niks aan! Toch zoals je het beschrijft proef ik tussen de regels door ook een aardig stuk relativering. Je voeten moet je natuurlijk sparen maar anders zou je zo af en toe wel kunnen stampvoeten denk ik.
Het ga je goed en ik hoop van harte dat het morgen een super dag wordt! met mooi weer, leuke ontmoetingen, lekkere bakkies en een heerlijke slaapplaats!!
XX tante Nel -
01 Mei 2015 - 11:47
Lia Den Ouden:
Lieve Jeannette,geen pieken zonder dalen. Na regen komt zonneschijn.Gewoon neus in de wind en borst naar voren. Maar foeteren mag,zolang je het maar aan je pen laat kleven.Wij leven mee met je verhalen. Maar er is maar één doel op het moment. Santiago en de ware Jacob in je armen sluiten. Wat een beproeving. Liefs xxx
Lia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
