Dag 8/9
Door: Jeannette
Blijf op de hoogte en volg Jeannette
07 April 2015 | Frankrijk, Chablis
Ah bonjour mes amis, zin in een spannend vervolg? Ik weet soms zelf niet goed meer waar ik ben gestopt. Maar ik begin na de nacht in het tuinhuisje. Redelijk geslapen, ondanks een tikkende klok, lawaaiig petroleumkacheltje en een snurker.
Deze dag ruim 30 km gelopen. Mooi weer, prachtige omgeving, op tijd een lekkere koffie en bakkertje voor een broodje. Dus geen klagen. En dan vergeet ik nog mijn goeie gezelschap Dannis (nee niet fout geschreven, het is met een a). Erg gemoedelijk, en gek genoeg kun je soms met iemand die je vreemd is over alles praten. Of het nou de reis is, het weer, het werk, relaties. Eigenlijk alles wat een mens zo kan bezighouden in het leven. En soms praat je tijden niet.
Dat is het bijzondere van deze reis. Je kan het soms beter delen met een medepelerin, omdat het aan het thuisfront niet zo goed is uit te leggen hoe het voelt om de hele dag te lopen en te genieten en nieuwe dingen te ontdekken. Ik probeer het wel, ook door de verhaaltjes, maar het is als een foto, in het echt is het altijd anders.
Maar goed, waar was ik...
Eind van de dag aangekomen in een klein dorp, Flogny-la-Chapelle. Ons verheugd op boodschappen doen, maar alles was dicht. Tweede paasdag. Gebeld voor ons verblijf en dat lukte gelukkig wel. We mochten slapen in de kleedkamer van de voetbalclub! Gelukkig deed de verwarming het ('s nachts vriest het nog) en lag er voor mij een oud matras. Dannis heeft zelf een slaapmat. En er was een arme douche.
Wasje gedaan. Brood, kaas en worst gegeten (deels gekregen van onze chauffeur) als avondmaal. En een sinaasappel. En marsen, nutsen en bountys van de club...
Het was primitief, maar wel gezellig. En de avond is nooit zo lang. Ik ben altijd goed moe na zo'n dag, en ik niet alleen gelukkig.
Slapen, mwaah, je hoort ieder geluid. Een krakend matras, kuchje, snurkje. Dat wordt nog wat in de refugio's verderop met 30 of 50 man.
Alweer vroeg op en in de lekkere vrieskou de eerste kilometers gemaakt. Op naar Chablis met z'n lekkere wijn. Mooie tocht, warm met toch een lekker windje. In een stil dorp even de rugzak af met zicht op de koeien in de stal. Gaat het raam open, "besoin de quelque chose?" Nou, een kop koffie misschien?
En we zitten weer binnen, met koffie en eigengebakken koekjes en melk vers van de koe. En een Franse babbel met meneer en mevrouw. Leuk toch.
In Collan is een bijzonder gebouwtje met een waterreservoir. Ik heb er lekker in de zon gezeten met mijn voeten in het koude water. Nog 7 km te gaan, maar die haal ik op deze manier wel.
Door de wijngaarden gelopen, heel veel, weids, komen we Chablis binnen. Veel caves waar ze wijn verkopen. Maar wij lopen door naar ons verblijf. Valt een beetje tegen. Het is groot, maar vooral vies. En koud water, een douche a la de iceman.
Alla, het is nog mooi weer dus lekker naar buiten het stadje even in. Ik zit nu bij het touristenbureau mijn verhaaltje te typen, ze hebben op de terrassen geen WiFi.
Ik moet nog even kwijt dat ik wel hele fijne loopspullen heb, waardoor het ook allemaal goed gaat . Even reclame voor de world of walking in Made, want daar heb ik mijn rugzak, schoenen, loopstokken, broeken, shirts en zelfs mijn onelegante onderbroeken van die op een zeilboot niet zouden misstaan. Maar dat alles is wel een vereiste om lekker te kunnen lopen. Thanks! En tot een volgende keer bereik. We zijn net buiten gezet, ze gaan dicht...
Deze dag ruim 30 km gelopen. Mooi weer, prachtige omgeving, op tijd een lekkere koffie en bakkertje voor een broodje. Dus geen klagen. En dan vergeet ik nog mijn goeie gezelschap Dannis (nee niet fout geschreven, het is met een a). Erg gemoedelijk, en gek genoeg kun je soms met iemand die je vreemd is over alles praten. Of het nou de reis is, het weer, het werk, relaties. Eigenlijk alles wat een mens zo kan bezighouden in het leven. En soms praat je tijden niet.
Dat is het bijzondere van deze reis. Je kan het soms beter delen met een medepelerin, omdat het aan het thuisfront niet zo goed is uit te leggen hoe het voelt om de hele dag te lopen en te genieten en nieuwe dingen te ontdekken. Ik probeer het wel, ook door de verhaaltjes, maar het is als een foto, in het echt is het altijd anders.
Maar goed, waar was ik...
Eind van de dag aangekomen in een klein dorp, Flogny-la-Chapelle. Ons verheugd op boodschappen doen, maar alles was dicht. Tweede paasdag. Gebeld voor ons verblijf en dat lukte gelukkig wel. We mochten slapen in de kleedkamer van de voetbalclub! Gelukkig deed de verwarming het ('s nachts vriest het nog) en lag er voor mij een oud matras. Dannis heeft zelf een slaapmat. En er was een arme douche.
Wasje gedaan. Brood, kaas en worst gegeten (deels gekregen van onze chauffeur) als avondmaal. En een sinaasappel. En marsen, nutsen en bountys van de club...
Het was primitief, maar wel gezellig. En de avond is nooit zo lang. Ik ben altijd goed moe na zo'n dag, en ik niet alleen gelukkig.
Slapen, mwaah, je hoort ieder geluid. Een krakend matras, kuchje, snurkje. Dat wordt nog wat in de refugio's verderop met 30 of 50 man.
Alweer vroeg op en in de lekkere vrieskou de eerste kilometers gemaakt. Op naar Chablis met z'n lekkere wijn. Mooie tocht, warm met toch een lekker windje. In een stil dorp even de rugzak af met zicht op de koeien in de stal. Gaat het raam open, "besoin de quelque chose?" Nou, een kop koffie misschien?
En we zitten weer binnen, met koffie en eigengebakken koekjes en melk vers van de koe. En een Franse babbel met meneer en mevrouw. Leuk toch.
In Collan is een bijzonder gebouwtje met een waterreservoir. Ik heb er lekker in de zon gezeten met mijn voeten in het koude water. Nog 7 km te gaan, maar die haal ik op deze manier wel.
Door de wijngaarden gelopen, heel veel, weids, komen we Chablis binnen. Veel caves waar ze wijn verkopen. Maar wij lopen door naar ons verblijf. Valt een beetje tegen. Het is groot, maar vooral vies. En koud water, een douche a la de iceman.
Alla, het is nog mooi weer dus lekker naar buiten het stadje even in. Ik zit nu bij het touristenbureau mijn verhaaltje te typen, ze hebben op de terrassen geen WiFi.
Ik moet nog even kwijt dat ik wel hele fijne loopspullen heb, waardoor het ook allemaal goed gaat . Even reclame voor de world of walking in Made, want daar heb ik mijn rugzak, schoenen, loopstokken, broeken, shirts en zelfs mijn onelegante onderbroeken van die op een zeilboot niet zouden misstaan. Maar dat alles is wel een vereiste om lekker te kunnen lopen. Thanks! En tot een volgende keer bereik. We zijn net buiten gezet, ze gaan dicht...
-
07 April 2015 - 18:37
Anita:
Hoi Jeannette, Fijn dat het allemaal goed gaat. Kan je in het kort je verdere route beschrijven? Waar buig je af richting Spanje?
Nog even en je bent de ochtendvorst wel kwijt. Hier gaat de temperatuur beetje bij beetje omhoog, hoop bij jou ook.
Succes morgen!Groeten van ons twee!
-
07 April 2015 - 18:52
Trudy:
Hoi Jeannette, ik zou af en toe een moord doen voor die heerlijke snurker. Ik doe juist geen oog dicht omdat het zo stil is....sterkte nog even met mijn lieve mannetje. -
07 April 2015 - 22:00
Astrid:
Ik heb met de Pasen een wandeling gemaakt en ik stelde mij voor hoe het voor jou moet zijn. Niet hoeven denken 'niet te ver want we moeten nog terug!'. Gewoon lopen, verder en verder en verder. Door weidse streken zoals je foto's laten zien. Vrijheid.
Je maakt leuke ontmoetingen mee met allerlei soorten mensen.
Wat gaat er nu door je hoofd tijdens het lopen? Waar denk je aan? Is het wat je had verwacht?
De temperaturen gaan omhoog. Voor je het weet zou je willen dat het koud was!
Bikini bij? -
08 April 2015 - 10:26
Pa En Ma:
hoi
dat was weer een heel verhaal,leuk ,we lezen het graag hoe het met je gaat.
maar heb je nu ook al een chauffeur,ik dacht dat je aan het lopen was.
zorg goed voor je zelf,want de weg is nog lang.
liefs van je pa en ma xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
