Dag 7
Door: Jeannette
Blijf op de hoogte en volg Jeannette
04 April 2015 | Frankrijk, Troyes
Zo, het is lekker warm hier in een petit café in Troyes.
De afgelopen avond en nacht bij Yves en Catherine geweest, in Savieres. Ik heb geen spijt dat ik hier al ben gestopt. Het heeft daarna nog pijpenstelen geregend (arme Paul).
Bij aankomst een poosje met Yves gesproken. Net als Ben veel met hout aan het werk. Ik kon hem niet aangeroepen krijgen bij aankomst omdat hij zo aan het schuren was. Later kennisgemaakt met Catherine die nog werkt ( kinderopvang in vakanties en na school), en nu naar haar oude ouders die voor het eerst thuiszorg kregen. Lieve mensen en al is het een vreemd huis, ze doen zo hun best je helemaal thuis te laten voelen. Lang gesproken over hun zoon Baptiste. Met z'n 16 jaar kreeg hij kanker in z'n been. Eerst werd z'n onderbeen afgezet. Later toen het terugkwam ook z'n bovenbeen. Toen kwam het in z'n rug...al konden ze niks meer doen, hij bleef vechten en ze konden niet geloven tot heel kort voor z'n overlijden dat ie echt dood zou gaan. Maar dat is wel gebeurd na zes jaar. Het was nu tien jaar geleden.
Ze hebben nog een zoon, Romain, met vrouw en twee kleinzonen en daar bleven ze ook voor overeind. En nu voelt ze hem (Baptiste) vaak heel dichtbij en niet echt weg. Maar goed, dit alles in het Frans, over twijfels en geloof gesproken. Over de verschillende geloven, over politieke dingen, over vakanties en alles wat op tafel kwam. Wel apart hoor, dat je zo bij vreemde mensen aan tafel zit, en zo diep gaat in gesprekken in een vreemde taal. Het is vaak diep graven in het geheugen naar woorden, maar met gebaar en geluid kom je uiteindelijk heel ver.
Vanmorgen na een gezamenlijk vroeg ontbijt (7uur), afscheid genomen van allebei (zie foto) en weer het kanaal opgezocht.
Dit kanaal loopt bijna helemaal tot Troyes, geen kip te zien, dus voor het eerst muziek op de oren. En dat is ook wel heel lekker, Mumford and Sons, Leonard Cohen (die teksten hè), Boudewijn, Guus, en ook de Volendammers lopen lekker.
Er is niet veel voor nodig om het alleen goed naar m'n zin te hebben. Muziekje en lopen zonder regen, een goed boek op m'n IPad (ik ben pelgrim, nee, niet over Santiago, een soort politieke crimi, heel boeiend!), mensen die vriendelijk groeten en soms zelfs de auto ervoor aan de kant zetten (hier wel Marion, met een schelp op je rug. Als je in Nederland verdrietig wordt als ze niet groeten misschien ook een schelpje aan je fiets?).
Ja, ik voel me wel blij zo tijdens mijn tocht.
Ik ben nu in Troyes. Heb een compleet "Maison Notre Dame" tot mijn beschikking. Warme douche, bed. En nu weer de binnenstad in, want die is te mooi om niet te gaan zien. Het is koud en miezerig, terwijl ze toch steeds maar zon beloven. Nog wat boodschappen voor morgen, want met Pasen is er niks open. En dag zeven zit er op.
Gaat best lekker hè. Nog ruim 130 km en het eerste boekje kan ik naar huis sturen (of wat er met de regen nog van over is).
Morgen 28 km naar Sommeval. En weer al een slaapplek geregeld. Goed bezig, zal ik maar zeggen tegen mezelf.
Au revoir...
De afgelopen avond en nacht bij Yves en Catherine geweest, in Savieres. Ik heb geen spijt dat ik hier al ben gestopt. Het heeft daarna nog pijpenstelen geregend (arme Paul).
Bij aankomst een poosje met Yves gesproken. Net als Ben veel met hout aan het werk. Ik kon hem niet aangeroepen krijgen bij aankomst omdat hij zo aan het schuren was. Later kennisgemaakt met Catherine die nog werkt ( kinderopvang in vakanties en na school), en nu naar haar oude ouders die voor het eerst thuiszorg kregen. Lieve mensen en al is het een vreemd huis, ze doen zo hun best je helemaal thuis te laten voelen. Lang gesproken over hun zoon Baptiste. Met z'n 16 jaar kreeg hij kanker in z'n been. Eerst werd z'n onderbeen afgezet. Later toen het terugkwam ook z'n bovenbeen. Toen kwam het in z'n rug...al konden ze niks meer doen, hij bleef vechten en ze konden niet geloven tot heel kort voor z'n overlijden dat ie echt dood zou gaan. Maar dat is wel gebeurd na zes jaar. Het was nu tien jaar geleden.
Ze hebben nog een zoon, Romain, met vrouw en twee kleinzonen en daar bleven ze ook voor overeind. En nu voelt ze hem (Baptiste) vaak heel dichtbij en niet echt weg. Maar goed, dit alles in het Frans, over twijfels en geloof gesproken. Over de verschillende geloven, over politieke dingen, over vakanties en alles wat op tafel kwam. Wel apart hoor, dat je zo bij vreemde mensen aan tafel zit, en zo diep gaat in gesprekken in een vreemde taal. Het is vaak diep graven in het geheugen naar woorden, maar met gebaar en geluid kom je uiteindelijk heel ver.
Vanmorgen na een gezamenlijk vroeg ontbijt (7uur), afscheid genomen van allebei (zie foto) en weer het kanaal opgezocht.
Dit kanaal loopt bijna helemaal tot Troyes, geen kip te zien, dus voor het eerst muziek op de oren. En dat is ook wel heel lekker, Mumford and Sons, Leonard Cohen (die teksten hè), Boudewijn, Guus, en ook de Volendammers lopen lekker.
Er is niet veel voor nodig om het alleen goed naar m'n zin te hebben. Muziekje en lopen zonder regen, een goed boek op m'n IPad (ik ben pelgrim, nee, niet over Santiago, een soort politieke crimi, heel boeiend!), mensen die vriendelijk groeten en soms zelfs de auto ervoor aan de kant zetten (hier wel Marion, met een schelp op je rug. Als je in Nederland verdrietig wordt als ze niet groeten misschien ook een schelpje aan je fiets?).
Ja, ik voel me wel blij zo tijdens mijn tocht.
Ik ben nu in Troyes. Heb een compleet "Maison Notre Dame" tot mijn beschikking. Warme douche, bed. En nu weer de binnenstad in, want die is te mooi om niet te gaan zien. Het is koud en miezerig, terwijl ze toch steeds maar zon beloven. Nog wat boodschappen voor morgen, want met Pasen is er niks open. En dag zeven zit er op.
Gaat best lekker hè. Nog ruim 130 km en het eerste boekje kan ik naar huis sturen (of wat er met de regen nog van over is).
Morgen 28 km naar Sommeval. En weer al een slaapplek geregeld. Goed bezig, zal ik maar zeggen tegen mezelf.
Au revoir...
-
04 April 2015 - 18:20
Mar:
ik zit hier met de kinders op de bank, jou te lezen, zo even een potje koken, daarna naar p, weekendje naar den overkant, jarige zus. gister met zn allen al een beetje pasen gevierd (eten dus...)
wat maak je allemaal mee man! al die mensen met hun verhalen, dat je nog kan slapen ´s nachts...
je bent een mooi boek aan ´t lezen, ik heb het ook gelezen, prachtig!
en je hebt geluk met je slaapplekken, steeds, apart he, in al die kloosters.
slaap lekker weer voor straks xxx -
04 April 2015 - 19:56
Anita:
Wat een uitvinding, he, muziek en boeken op je oortjes. Hoe zouden ze dat vroeger gedaan hebben toen dat er allemaal niet was en je zoveel moest lopen? Zou je gaan piekeren over van alles en nog wat? Dus de mensen weten wel wat het betekent als iemand met een schelp loopt? Wat een avontuur, Jeannette. En wat ga je goed! Leuke foto's. Succes morgen! -
04 April 2015 - 21:21
Paul:
Hoi Jeannette,
Toch de link kunnen openen naar je blog, gewoon de www weggelaten.
Schokkend hoor om me als verlegen te beschrijven ... foei!
Het verlegen manneke weet zich anders maar al te goed te redden hoor. Verbaasd mezelf nog wel t meest.
Maar gezien de leuke verhaaltjes alhier red ook jij je uitstekend!
Zet m op en zet door, die kwaaltjes zijn met een paar dagen verleden tijd.
Op richting Zuiden, het weer wordt goed komende dagen!
Groet en mss. tot nog eens ziens onderweg!
Paul. -
04 April 2015 - 22:54
Pa En Ma:
Hoe gaat het met je knie,je verhaal klinkt goed ,dus zal het wel goed gaan .je eerste week zit er op,
dusnu heb je een beetje idee hoe het is.
Nog bedankt voor je kaart hij was ruim op tijd.
Groetjes pa en ma. -
05 April 2015 - 13:02
Trude :
Ik kan je bijna zien lopen en boeiende gesprekken horen houden... Volgens mij is het zwaar maar heb je het prima naar je zin!
-
05 April 2015 - 13:11
Gerry En Ton:
Hoi Jeanette,
vandaag voor het eerst je blog geopend, tsjonge wat heb je al veel meegemaakt in die eerste week.
Heel mooi beschreven ook allemaal. Boeiend om je zo te volgen, veel succes met je verdere tocht.
Gerry en Ton
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
