Dag 25
Door: Jeannette
Blijf op de hoogte en volg Jeannette
22 April 2015 | Frankrijk, Limoges
Hoi, ik dacht vandaag geen verhaaltje, maar een café met internet en ik kan weer hobbyen.
Gisteravond zijn er nog drie Franse vrouwen gekomen die drie dagen gaan lopen. Leuke vrouwen, maar alleen bij het ontbijt een kwartier gezien. Ws vanavond weer.
Ik was gewaarschuwd voor een zware klim en het was inderdaad een flinke puist in het landschap. Maar daarna voelt alles makkelijker. Het is trouwens wel een bloedhete dag.
Ik heb al eerder gezegd, het is heel simpel om me goed te voelen. Ik blijf het lopen leuk vinden. Ben blij als ik voor de Franse siësta koffie en brood vind. De dennegeur van de bomen (de bossen zijn aan het veranderen). En een berichtje van de kinders. Ze doen het niet te vaak, zal wel opzet zijn, dan blijft het leuk.
En Rachel, ja tuurlijk ben ik zweverig, altijd al een beetje geweest toch? Maar met die rugzak blijf ik echt wel met twee benen op de grond hoor. Ook met een wijntje op.
Vandaag kwam ik tegen enen in een stil dorp eindelijk bij een cafeetje. En wat zo leuk is aan die kleine cafe's, er komt van alles. Twee ouwetjes zitten een potje domino te spelen (foto). Een vaste gast aan de rosé. En alles wat even binnenkomt twee kussen en "ca va bien?".
Zal ik ook eens gaan doen in Loon op Zand.
Ze verkopen naast koffie ook sterke drank. Maar het is gelijk een bakker en kruidenier, van alles een beetje.
Ik kreeg weer het aanbod een warme maaltijd te delen. Maar het blik ravioli zag er niet zo appetijtelijk uit. De eigenaar best wel, maar als je weet wat ik aan appetijtelijks in m'n bosje heb zitten, dat is niet te evenaren.
Eten is trouwens wel erg van belang. Ik las gister op de blog van Paul dat ie onderuit was gegaan. Te veel inspanning, te weinig gegeten en toen een koud biertje....hij moest met de ambulance naar het ziekenhuis. Nu weer oké, maar toch.
Vandaag geen verkorte versie van de route gelopen, al was dat wel aangeraden. Dat durf ik gewoon niet, omdat ik dan denk kwijt te lopen. Het is soms al lastig genoeg met beschrijving, pijlen en summier kaartje. Vanmorgen werd ik ook door oplettende dorpsbewoners in m'n nekvel gegrepen en op het goede spoor gezet. Gelukje!
Maar ja, soms zitten er drie pijlen op een boom. En soms bij een splitsing geen 1.
Ik sta soms wel tien minuten te twijfelen.
Nu ben ik in Billanges, en heb weer een heerlijk verblijf. Chez Française. Zo te zien een kunstenares, zo leuk. Allemaal schilderijen, tegelmozaik, beelden. Nog niemand gezien (de deur was open), maar 't zal wel een leuk mens zijn.
Ik kwam net de drie fransmannen van eergisteren tegen, die gaan er ook naar toe. Ze zijn nog maar met twee, een is er afgevallen met blaren.
Ik ben wel heel blij met mijn regelmatig krakende, maar taaie lijf.
Ik ga proberen de volgende dagen Limoges een beetje te omzeilen. Dus ervoor en erna slapen. Ik wil het wel zien, maar niet te lang in die drukte.
Dus morgen een lange dag van 30.
Adios amigos
Gisteravond zijn er nog drie Franse vrouwen gekomen die drie dagen gaan lopen. Leuke vrouwen, maar alleen bij het ontbijt een kwartier gezien. Ws vanavond weer.
Ik was gewaarschuwd voor een zware klim en het was inderdaad een flinke puist in het landschap. Maar daarna voelt alles makkelijker. Het is trouwens wel een bloedhete dag.
Ik heb al eerder gezegd, het is heel simpel om me goed te voelen. Ik blijf het lopen leuk vinden. Ben blij als ik voor de Franse siësta koffie en brood vind. De dennegeur van de bomen (de bossen zijn aan het veranderen). En een berichtje van de kinders. Ze doen het niet te vaak, zal wel opzet zijn, dan blijft het leuk.
En Rachel, ja tuurlijk ben ik zweverig, altijd al een beetje geweest toch? Maar met die rugzak blijf ik echt wel met twee benen op de grond hoor. Ook met een wijntje op.
Vandaag kwam ik tegen enen in een stil dorp eindelijk bij een cafeetje. En wat zo leuk is aan die kleine cafe's, er komt van alles. Twee ouwetjes zitten een potje domino te spelen (foto). Een vaste gast aan de rosé. En alles wat even binnenkomt twee kussen en "ca va bien?".
Zal ik ook eens gaan doen in Loon op Zand.
Ze verkopen naast koffie ook sterke drank. Maar het is gelijk een bakker en kruidenier, van alles een beetje.
Ik kreeg weer het aanbod een warme maaltijd te delen. Maar het blik ravioli zag er niet zo appetijtelijk uit. De eigenaar best wel, maar als je weet wat ik aan appetijtelijks in m'n bosje heb zitten, dat is niet te evenaren.
Eten is trouwens wel erg van belang. Ik las gister op de blog van Paul dat ie onderuit was gegaan. Te veel inspanning, te weinig gegeten en toen een koud biertje....hij moest met de ambulance naar het ziekenhuis. Nu weer oké, maar toch.
Vandaag geen verkorte versie van de route gelopen, al was dat wel aangeraden. Dat durf ik gewoon niet, omdat ik dan denk kwijt te lopen. Het is soms al lastig genoeg met beschrijving, pijlen en summier kaartje. Vanmorgen werd ik ook door oplettende dorpsbewoners in m'n nekvel gegrepen en op het goede spoor gezet. Gelukje!
Maar ja, soms zitten er drie pijlen op een boom. En soms bij een splitsing geen 1.
Ik sta soms wel tien minuten te twijfelen.
Nu ben ik in Billanges, en heb weer een heerlijk verblijf. Chez Française. Zo te zien een kunstenares, zo leuk. Allemaal schilderijen, tegelmozaik, beelden. Nog niemand gezien (de deur was open), maar 't zal wel een leuk mens zijn.
Ik kwam net de drie fransmannen van eergisteren tegen, die gaan er ook naar toe. Ze zijn nog maar met twee, een is er afgevallen met blaren.
Ik ben wel heel blij met mijn regelmatig krakende, maar taaie lijf.
Ik ga proberen de volgende dagen Limoges een beetje te omzeilen. Dus ervoor en erna slapen. Ik wil het wel zien, maar niet te lang in die drukte.
Dus morgen een lange dag van 30.
Adios amigos
-
22 April 2015 - 21:15
Astrid:
Prachtig verhaal weer. Compleet met de plaatjes.
Fijn dat het weer zonnig en droog blijft. Dat loopt fijner én je was droogt ook snel. -
23 April 2015 - 20:00
Lia Den Ouden:
Lieve Jeannette,nog steeds leuk om je bij te houden. Toy toy toy voor morgen. En vergeet niet naar het porselein te kijken,heel bekend,rozerood.
Groetjes,xxxLia -
23 April 2015 - 20:15
Tante Nel:
taaie nicht!
Ik ben toch wel trots op jouw doorzettingsvermogen en ik geniet van je verhalen. Ik ben benieuwd of er vandaag na de lange tocht toch nog een verhaaltje verschijnt. Gelukkig is het weer nu goed, hopen dat het een beetje zo blijft. Veel plezier en we blijven je volgen.
tante Nel -
24 April 2015 - 08:59
Hans:
Heej Jeannette, mooi mens!
Vanaf dag één lees ik met een lach en een traan je reisverslag.
Ik lees je stukjes niet dagelijks, maar heb om de paar dagen een 'inhaalmoment'.
Zo ook deze vrijdagochtend (terwijl jij waarschijnlijk alweer een paar uurtjes aan de wandel bent).
Ik wens je het allerbeste toe vanuit het pittoreske Ville de Rose.
Veul liefs,
Hans -
28 April 2015 - 11:05
Joke Van O:
Wat leuk! Met de landkaart erbij je route gevolgd. Vaak achteromkijken hoe ver je al gekomen bent, Jeanette. Dat kan een flinke opkikker geven. En als het eens tegen zit denk dan aan de Zeeuwse(?) vlag: luctor et emergo....ik worstel en kom boven. Vrijer vertaald: lukt het vandaag niet, dan lukt het morgen!
Toi, toi, Joke van O.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
